Pólitíkusar ræða málin

Ég var að horfa á Silfur Egils og hafði mjög gaman af. Merkilegastur fannst mér hlutinn þar sem Össur, Ögmundur, Bjarni og Þorgerður Katrín spjölluðu (rifust). Ég var býsna hrifin af Bjarna. Það má greinilega hafa gaman af honum. Og mér fannst skemmtilegt þegar hann benti á að Össur væri greinilega að daðra við Sjálfstæðisflokkinn, eftir að Össur var búinn að eyða öllum þættinum í að ásaka Ögmund um slíkt hið sama. Og svo þegar Ögmundur kvartaði yfir því sagði Össur alltaf: "Nei, bara að grínast í þér". En auðvitað var þetta ekkert grín hjá Össuri. Hann er skíthræddur við að VG fari í stjórn með Sjálfstæðisflokki og vill heldur fara sjálfur í stjórn með þeim. Ég skil það vel. Flestir stjórnmálamenn vilja frekar vera í stjórn en utan hennar. Og nú verður þetta samkeppni um hver býður best. Og mér fannst, satt að segja, Össur alveg gefa það jafnskýrt í skyn og Ögmundur að hann sé til í dans við sjallana. 

Mér finnst margt gott hjá Samfylkingunni og ég vil vinstri stjórn, en ég vil ekki stjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar. Ég man vel eftir stjórn Sjálfstæðisflokks og Alþýðuflokks á sínum tíma og fannst það vond stjórn. Minni meðal annars á að þeir eyðulögðu námslánin og sama stjórn lækkaði líka námslán til námsmanna utan Reykjavíkur til þess að koma í veg fyrir að Reykvíkingur misnotuðu kerfið. Ég lækkaði til dæmis úr 53.000 kr. á mánuði í 43.000 kr. á mánuði. Ég ég hef ekki trú á betra ef Samfylkingin fer í hægri stjórn.  

Þótt Framsókn eigi ekki skilið að fara í stjórn aftur þá held ég samt að besti kosturinn nú sé þriggja flokka stjórn VG, Samfylkingar og Framsóknar.