Whistlerferð

Yfirþýðandi vetrarólympíuleikanna 2010 er í bænum og af því að Sally og Maureen voru báðar á kafi á fundum allan daginn var ákveðið að ég færi með Bill upp til Whistler og að við skoðuðum keppnisstaðina fyrir Ólympíuleikana. Ég bókaði VANOC bíl (Saturn hybrid bíl, vá) og við skelltum okkur uppeftir.

Það var skýjað þegar við lögðum af stað en þegar við komum til Whistler var veðrið dásamlegt. Það eina sem olli mér áhyggjum var algjört snjóleysi. Það átti að opna skíðabrekkur eftir tvær vikur. Það mun ekki gerast nema það fari að snjóa verulega einhverja næstu daga. Annars kólnaði svo snögglega í dag að það er ekkert ólíklegt að það sé einmitt það sem gerist. Kannski blogga ég eftir tvær vikur og segi ykkur frá fyrstu skíðaferð vetrarins.

Við byrjuðum á Whistler Olympic Park þar sem fram fara keppnir í skíðastökki, á gönguskíðum og í norrænni tvíkeppni (eða hvað kallar maður biathlon?). Nýju stökkpallarnir eru  dásamlegir. Það er alltaf eitthvað svo magnað við almennilega stökkpalla. Annars er Holmenkollen enn uppáhaldspallurinn minn. Hann er svo magnaður.

Næst lá leiðin í Whistlerþorpið þar sem við fengum okkur hádegisverð en þaðan fórum við upp í sleðabrautina þar sem fram munu fara keppnir á bobsleðum, luge og skeleton. Vitiði annars að orðið 'luge' er ekki í stóru ensk-íslensku orðabókinni og undir orðinu 'skeleton' er ekkert minnst á sleða. Þessar íþróttir eru ungar en ekki svo ungar.

Síðast lá leiðin til Whistler Creekside, nánar Timing Flats, þar sem keppni í alpagreinum mun fara fram. Ég skil ekki alveg hvernig þeir ætla að koma öllu fyrir þarna. Svæðið er pínulítið og þeir þurfa að koma fyrir markinu og svæðinu þar sem íþróttamennirnir stoppa, auk áhorfendapalla og skálans fyrir Ólympíufjölskylduna. Creekside svæðið á eftir að valda vandræðum.

Fín ferð. Gott að skoða öll svæðin í einni ferð. Maður fær betri tilfinningu fyrir vegalengdunum.

Og það góða er eða ég skráði bílinn út þar til klukkan níu í fyrramálið þannig að ég get keyrt í vinnuna á morgun og þarf ekki að strætóast. 

Ég mæli annars með að þið kíkið vel á þessa síðustu mynd. Þið ættuð að sjá línu sem liggur rétt yfir trjálínuna og litlar punktar hanga niður úr línunni. Þetta er nýi toppur-til-topps kláfurinn okkar sem tengir saman Whistlerfjall við Blackcombfjall. Þetta er lengsti kláfur af þessu tagi sem ekki hefur neinn stuðningsstaur á leiðinni. Staurarnir sem halda kláfnum uppi eru eingöngu á endunum. Ég verð nú bara lofthrædd við það að horfa á vagnana frá jörðu niðri - held ég væri svolítið stressuð ef ég væri þarna uppi. 

Athugasemdir

[Sigga Hjólína, 20.11.2008 kl. 01:18]

Bara innlitskvitt . Alltaf gaman að kíkka inn til þín.

[Rut (IP-tala skráð) 20.11.2008 kl. 08:35]

Norraen tvikeppni er allt annad en biatlon, norraen tvikeppni er skidastokk og skidaganga i einni keppni, biatlon er hinsvegar skidaskotfimi, thar sem norska ofurhetjan Ole Einar Bjorndalen er bara bestur (skodadu tolfraedi yfir gullverdlaun a vetrarolimpiuleikum og tha veistu hvad eg meina)! Eg fell fyrir thessari grein thegar eg var i noregi, fylgdist med keppnum i sjonvarpinu um nanast hverja helgi og for meira ad segja ad sja heimsbikarkeppni thegar hun var haldin i Oslo. Eins og mer fannst thetta nu alltaf faranlegt sport herna adur fyrr...svona eins og mer myndi finnast sund-skotfimi..eda eitthvad! En thetta er bara SVO spennandi!

Ja og eg yrdi lika stressud i toppur-til topps klafnum...! Thu laetur hann bara eiga sig Stina min thegar snjorinn loksins kemur (og vonandi kom hann thegar i nott), svo vid hinum getum sofid rolega !  Knus fra Italiu, R

[Kristín M. Jóhannsdóttir, 23.11.2008 kl. 01:14]

Þetta er auðvitað rétt hjá þér. Ég er farin að rugla saman hvað er hvað á íslensku. Skíðaskotfimi er það auðvitað. Er það ekki hræðilegt þegar maður erlent mál er orðið manni handhægara en eigin tunga?