Walmart risinn er illur

Spurningin núna er hvort þessar konur halda vinnu sinni yfir höfuð. Walmart hefur hingað til ekki einu sinni leyft stéttarfélag innan fyrirtækisins. Allt gert til að halda starfsmönnum sem mest niðri. Þeir hafa ítrekað ráðið fólk í hlutastörf, nægilega fáa klukkutíma á dag til þess að þeir þurfi ekki að útvega heilsugæslu eða önnur slík réttindi.

Í hvert sinn sem starfsmenn hafa reynt að stofna stéttarfélag til þess að reyna að koma þessum málum í rétt horf þá hefur þeim verið hótað uppsögnum. Starfsmenn UFCW sem er stéttarfélag fólks í matariðnaðnum, hafa ítrekað reynt að fá starfsmenn Walmart til þess að taka þátt í stéttarfélögum en slíkar kosningar hafa alltaf farið þannig að starfsmenn hafna stéttarfélaginu. UFCW hefur sakað Walmart um að hræða starfmenn með uppsögnum.

Árið 2005 var svo loksins stofnað Walmart stéttarfélag í myllubænum Jonquiere í Quebec. Ekki löngu síðar lokaði Walmart versluninni. Skýringin var sú að þeir ættu í fjárhagsörðugleikum en allir vissu að þetta var vegna stéttarfélagsins. Sögurnar sem maður heyrir þaðan eru oft hrikalegar og það er ljóst að stanslaust er brotið á hagsmunum starfsfólk. Þess vegna er það svolítið kaldhæðnislegt að horfa á auglýsingar frá þeim sem hér um bil allar ganga út á það hvernig Walmart er eins og fjölskyldufyrirtæki þar sem allir eru eins og ein stór fjölskylda. Je, ræt!

 

Saka Wal-Mart um kynjamisrétti

Hetja saksótt

Árið 2007 kviknaði í húsi þegar fimm ára gamalt barn var að fikta með eldspýtur. Barnapían sem var aðeins tólf ára gömul náði að koma barninu út ásamt þriggja ára systkini þess og gæludýri heimilisins. Komið var fram við stúlkuna sem hetju.

Nú, þremur árum síðar hefur eigandi hússins og faðir barnanna tveggja, ákveðið að kæra barnapíuna fyrir vanrækslu. Hann segir að hún hefði átt að passa barnið betur svo það hefði ekki getað kveikt eldinn. Þetta er barnapían sem bjargaði lífi barnanna hans með snarræði...aðeins tólf ára gömul. Ég veit ekki hvað það er sem fær fólk til að hegða sér svona. Græðgi?

Við viljum tvö kanadísk lið í úrslitin

Já, Montreal hefur staðið sig vel og það er að miklum hluta að þakka hinum stórkostlega markmanni Halek. Hann hefur hreinlega staðið á haus í markinu og stoppað hérum bil allt sem nærri því kemur. Annar frábær Montreal leikmaður er Cammaleri sem Montreal fékk síðastliðið haust frá Calgary. Hef aldrei skilið hvað Calgarymenn voru að hugsa að láta Cammaleri frá sér. Þeir sögðust hafa gert það af því þeir urðu að losa peninga en í hokkíinu er þak á þeim fjármunum sem má eyða. Calgary vildi halda Olli Jokinen frekar en Cammaleri en það reyndist heimskulegt því að lokum skiptu þeir á Jokinen líka. En Montreal græddi vel og Cammaleri hefur launað þeim traustið og hefur 13 stig í úrslitakeppninni og situr í sjötta sæti. Sá eini frá Montreal sem kemst á topp 30 listann.

Á meðan Montreal slæst við Pittsburgh spilar Vancouver við Chicago sem sló þá úr keppni í fyrra. Við unnum fyrsta leikinn en töpuðum næstu tveim þannig að staðan er 1-2 eins og er. Við verðum að vinna leikinn í kvöld til að eiga raunverulega möguleika á að komast áfram því það er ekki líklegt að við næðum að vinna Chicago þrjá leiki í röð. Þeir eru með ungt og sterkt lið sem samt sem áður er komið með heilmikla leikreynslu eftir að hafa spilað þrjár umferðir í úrslitakeppninni í fyrra. Þar að auki var fjöldi leikmanna Chicago sem spilaði í gullleiknum á Ólympíuleikunum. Brent Seabrook, Jonathan Toews og Duncan Keith spiluðu allir fyrir Kanada og Patrick Kane lék fyrir Bandaríkin.

Draumastaðan er að bæði Vancouver og Montreal vinni sína mótherja og komist að minnst kosti í úrslitaleiki sinnar deildar. Vancouver í vestrinu og Montreal í austrinu. En best af öllu væri auðvitað að þessi tvö lið spiluðu úrslitaleikinn um Stanley bikarinn. Tvö kanadísk lið hafa ekki spilað um bikarinn síðan Calgary vann Montreal 1989. 

Montreal er enn á lífi í NHL

Kosningahneyksli ná ekki alltaf til frambjóðenda

Af því að kosningar nálgast á Íslandi langar mig að segja ykkur frá máli sem er í gangi núna hér í réttarsölum Bresku Kólumbíu.

Fyrir rétt tæpu ári voru fylkiskosningar hér í Bresku Kólumbíu þar sem frjálslyndiflokkurinn sigraði enn og aftur með aulann Gordon Campbell í broddi fylkingar. Í hvert sinn sem ég spyr kunningja mína sem kjósa flokkinn af hverju þeir halda áfram að kjósa þetta lið sem ekkert hefur gert nema slæmt, benda þeir á ferjurnar sem NDP keypti í sinni valdatíð. Þær ferjur voru alltof dýrar og voru aldrei notaðar í það sem þær voru ætlaðar (siglinga á milli Vancouver og Victoria). Í staðinn var frjálslyndi flokkurinn kosinn þrátt fyrir að flokkurinn hafi svo svakalega skert framlög til skólamála að þúsundum kennara hefur verið sagt upp í þeirra valdatíð, og fjölda skóla lokað. Þá hefur niðurskurður til heilbrigðiskerfisins verið all svakalegur, og ofan á allt þetta virðist flokkurinn umvafinn skandölum. Einn sá þekktari er handtaka fylkisstjórans Gordons Campbells á Hawaii. Hann var handtekinn fyrir að keyra útúrdrukkinn. Í ferð þar sem hann var staddur á Hawaii til að heimsækja viðhaldið sitt. Konan sat heima á meðan. Sjá mynd af Campbell sem er svo fullur að hann brosir eins og asni á handtökumyndinni.

 

 

En ég ætlaði ekki að skrifa um flokkinn í heild heldur um mál sem er í gangi í dómsstólum núna.

Í fyrra kom í ljós að bæklingur á kínversku hafði verið prentaður og borinn út á kínversk heimili í Vancouver-Fraserview hverfinu. Þar var ráðist gegn NDP frambjóðandanum Gabriel Yiu sem sjálfur er af kínverskum ættum. Sagt var að Yiu stefndi að því að leyfa marijúana, að að hann myndi aldrei taka á glæpavandanum sem borgin ætti við. Bent var á að andstæðingur hans, lögreglumaðurinn Kash Heed myndi vera sá eini sem næði að stöðva glæpamennina. Bæklingurinn var hrein áróðursherferð gegn þessum eina frambjóðanda og á sama tíma hreinn stuðningur við Heed. Heed sigraði með 9.549 atkvæði gegn 8.801 atkvæðum Yiu. Heed var síðan gerður að dómsmálaráðherra.

Nú hafa komið fram gögn sem sýna skýrt fram á að bæklingurinn var gefinn út af framboði Heed og kosningastjóri hans hefur verið ákærður, svo og eigandi fyrirtækisins sem prentaði bæklinginn - og sem svo vill til að er stuðningsmaður frjálslynda flokksins.En talið er að ekki sé hægt að sýna fram á vitneskju Kash Heed um málið. Hann neitar meira að segja að hafa heyrt um þennan bækling áður, þrátt fyrir að fjallað hafi verið ítarlega um málið í öllum fjölmiðlum á sínum tíma. Um leið og dómur féll gegn kosningastjóranum og prentaranum, og um leið og Heed var sýknaður, tók hann aftur við stöðu sinni sem dómsmálaráðherra, en hann hafði vikið frá á meðan málið var í dómstólum.

Hér er fólk öskuillt yfir þessu öllu saman. Hversu miklar líkur eru á að Heed hafi ekki vitað af því sem kosningastjóri hans gerði? Og jafnvel hafi hann ekki vitað um þetta, hvers vegna fær hann að halda sæti sínu í ríkisstjórn og á þingi, eftir að komið hefur fram að  þessi kosningaáróður kom frá hans eigin framboði? Maður hreinlega skilur ekki svona spillingu.

Og til að kóróna allt saman...sérlega ráðinn ríkissaksóknari sem ráðinn var eingöngu til að líta á þetta mál, og sá hinn sami og sýknaði Heed, hefur nú vikið úr starfi og gaf þá ástæðu að hann hafi séð eftir á að hann væri ekki óhlutbundinn þar sem lögstofan sem hann vinnur fyrir gaf mikla peninga í framboð frjálslyndaflokksins. En hann vék þó ekki fyrr en eftir að hann var búinn að sýkna ráðherrann.

Það rétta í stöðinni núna er augljóslega að boða til aukakosninga í Vancouver-Fraserview og gefa fólki kost á að fella sína eigin dóma. NDP og Gabriel Yiu eiga rétt á sanngjörnum kosningum.

Á síðunni hér má sjá mynd af bæklingi sem sendur var til kínverskra kjósenda. Ég held að þetta sé ekki bæklingurinn umræddi þar sem þessi er vel merktur Frjálslyndaflokknum, en hann sýnir annað sem Heed var einnig sakaður um, og það var það að Heed er í lögreglubúningi á myndinni. Kanadískum lögreglumönnum er ekki leyft að nota búninginn til eigin frama.

 

---

Ég las í dag um mann sem var að skemmta sér fullur í Whistler þegar hann datt niður stiga og slaðast þegar fjöldi drukkinna Whistlerbúa var að troða sér út við lokun. Hann mun lílega vera í hjólastól það sem eftir er ævinnar. Hann hefur nú kært veitingastaðinn þar sem hann var að skemmta sér og sagt að alkahól hafi verið afgreitt til of fullra viðskiptavina. Hann segir að veitingastaðurinn hefði átt að sjá til þess að fólk væri ekki svona drukkið. Er fólk hætt að taka ábyrgð á eigin gerðum?

Hvatning

Þessa dagana reyni ég að sitja við og vinna við ritgerðina mína en það er oft erfitt að einbeita sér þegar veðrið er gott og margt annað skemmtilegra hægt að gera en að skrifa. Svo ég reyni að finna mér ástæður til þess að halda áfram. Ein er sú að hugsa um þá stund þegar ég fæ að stíga upp á svið Chan Centre (þar sem Sigurrós spilaði í fyrra), í ljótum  og fornaldarlegum búningi, og taka við prófskírteini úr hönd rektors. Þess vegna hef ég hengt þessa mynd uppá vegg hjá mér sem nokkurs konar hvatningu.

 

Smá landafræðikennsla

Í frétt um að flugfélögin fari fram á bætur vegna gosins segir:

Askan úr gosinu hélt áfram að dreifa úr sér og meira í vesturátt yfir Norður-Atlantshafið til Kanada, Nýfundnalands og Grænlands.

Mig langar að benda fréttaritara á að Nýfundnaland hefur verið hluti af Kanada síðan 1949, þannig að það er ekki mjög gáfulegt að segja að askan hafi dreifst til Kanada OG Nýfundalands. Um leið askan kemur til Nýfundnalands er hún komin til Kanada. 

 

Flugfélögin fara fram á bætur vegna eldgossins

Af hverju er brúðkaup yngri systurinnar brúðkaup ársins?

Ég veit svo sem ekki mikið um sænsku konungsfjölskylduna, og hafði meira að segja gleymt því að þessi yngri systir væri til, en það sem ég erfitt með að skilja hér, og kannski getur einhver útskýrt það fyrir mér: Ef krónprinsessan sjálf er að fara að gifta sig í júní í sumar, hvernig stendur á því að sænska prinsessan lýsti fyrirhuguðu brúðkaupi yngri systurinnar sem brúðkaupi ársins? Hvers vegna er það brúðkaup talið merkilegra en brúðkaup verðandi drottningar landsins?

Talandi annars um skandínavískt kóngafólk. Noregsprinsessa kom tvisvar sinnum til okkar í UBC á meðan Ólympíuleikum fatlaðra stóð. Með henni var hópur fólks og þar á meðal aðstoðarmenningarmálaráðherra landsins. Lítið fór fyrir prinsessunni en fólkið sem var með henni var það frekasta og leiðinlegasta sem við þurftum að eiga við. Þau voru að reyna að smygla sér inn á svæði þar sem þau máttu ekki vera og þrátt fyrir að margoft væri búið að banna þeim að fara þarna þá mátti maður ekki snúa við þeim baki, þá voru þau búin að stelast inn á svæðið. Og ráðherrann var með þeim verstu. Kerlingarálft. Það var miklu auðveldara að eiga við Hollandsprinsessu og yngsta Bretaprins sem einnig heimsóttu okkur.

Aflýsir brúðkaupi ársins

Frábært hjá strákunum, og takk Moggamenn

Frábært að heyra hversu vel íslenska liðinu gengur á mótinu. Þegar tekið er tillit til þess að aðeins þrjú lið eru í landinu þá finnst mér þeir standa sig ótrúlega vel. 

Annars er ástæða þess að ég skrifa hér fyrst og fremst sú að sýna þakklæti. Af því ég hef svo oft skammast í Moggamönnum þegar mér finnst þeir ekki segja nógu vel frá þá er nú ástæða til að þakka hversu vel þeir hafa greint frá hokkímótinu þessa daga, svo og Íslandsmótinu undir lok vetrar. Í fyrra átti ég í stökustu vandræðum með að finna nokkurs staðar á netinu upplýsingar um leikina íslensku, og nú er þetta allt annað líf. Takk fyrir það.

Vil líka þakka fyrir það hversu vel Moggamenn bregðast yfirleit við þegar maður skammar þá aðeins fyrir seinaganginn með ýmsar fréttir. Á sunnudagskvöldið skrifaði ég til dæmis um það að ekkert hefði verið birt um árangur Jakobs Helga Bjarnasonar á skíðamóti hér í Whistler og þegar ég vaknaði morguninn eftir var komin frétt um það. Það gæti svo sem hafa verið tilviljun og ekkert haft með mig að gera, en fréttin kom og það skiptir.

Okkur er of tamt að skammast yfir því þegar betur má fara en ekki alltaf nógu dugleg við að hrósa þegar við á. Ég sé ástæðu til að hrósa Moggamönnum fyrir það að þeir virðast virkilega taka tillit til þess sem lesendur segja og bloggarar skrifa.

Risaveldið lá í valnum í Eistlandi

Líf atvinnulausra (eða þannig)

Eftir að hafa sofið allt of lengi frameftir skreið ég loks á fætur og hitti Deb og Elli í morgunkaffi. Við skiptumst á fréttum og slúðri og fórum svo í langa göngu niður á strönd. Enduðum loks á mexíkönskum (mexíkóskum samkvæmt Árna Bö en ég neita að viðurkenna það) veitingastað. Hlógum svo mikið yfir því að þetta væri nú lífið. Allar atvinnulausar. Maður svæfi út, borðaði flott og færi í göngu í sólinni. Já, einmitt það sem atvinnulausir gera á hverjum degi. Sérstaklega þetta með að borða úti af því að atvinnuleysisbæturnar eru svo háar. En að öllu gamni slepptu. Ég er farin að vinna aftur að ritgerðinni minni og hef staðið mig vel sumar daga en aðra daga verr. Deb og Elli eru báðar að sækja um vinnu út og suður og ætti ekki að vera vandræði fyrir þær að fá eitthvað. En það er ágætt að eyða smá tíma í vini af og til.

Um tónlist, hokkí og lærdóm

Í síðustu viku héldu Muse tónleika í Coliseum skautahöllinni hér í Vancouver. Ódýrustu miðar  voru rúmlega 60 dollarar sem eru tæplega áttaþúsund krónur.  Ég fór ekki að þessu sinni þótt mig hafi langað en þar sem ég er aftur orðin nemandi með enga peninga verð ég að passa aurana. Ástæða þess að ég minnist á þetta er aðallega sú að þessir tónleikar sýndu svo vel hvernig tímarnir hafa breyst. Muse hafa tvisvar áður komið til Vancouver síðan ég flutti hingað. Í bæði skiptin léku þeir á stað sem líkist meira stærri útgáfu af Sjallanum. Miðaverð var að minnsta kosti  helmingi lægra en það var nú og maður gat staðið alveg upp við sviðið  án þess að nokkrir verðir pössuðu upp á að fólk reyndi að komast að tónlistarmönnunum. Þá voru þeir orðnir geysilega frægir í Evrópu og spiluðu á fótboltavöllum, en hér í N-Ameríku voru þeir enn tiltölulega óþekktir. Ég naut góðs af því. En nú hafa N-Ameríkanar loksins skilið hversu miklir snillingar eru þarna á ferð og þeir geta loksins spilað í höllum.

Eagles munu spila hérna í vor og ég er að velta því fyrir mér að athuga hvort ég geti nælt mér í miða. En eins og ég sagði áður, verð aðeins að horfa í aurinn þannig að það er hugsanlegt að ég láti þetta tækifæri mér úr greipum ganga. Það er alltaf hægt að fara á tónleika hér og ef ég færi á  alla þá tónleika sem mig langar á þá væri ég gjaldþrota, jafnvel þótt ég hefði vinnu.

---

Að öðru. Liðið mitt í hokkí tryggði sér í fyrradag rétt til þess að spila í úrslitakeppninni og við erum aðeins einu stigi frá því að tryggja okkur Norðvestur titilinn. Það tryggir heimaréttinn sem er mjög mikilvægur ef leika þarf sjö leiki til að fá úrslit. Reyndar lítur út eins og er að við munum spila í fyrstu umferð gegn Detroit Redwings, sem eftir hæga byrjun hafa verið á siglingu undanfarið, þótt reyndar hafi þeir tapað gegn Nashville í gær. En það eru fjórar umferðir eftir svo margt getur breyst og annað lið gæti endað í sjötta sætinu, sætinu sem við munum að öllum líkindum leika gegn.  Ég ætla að vona að við komumst alla vega í aðra umferð og helst alla leið. Gallinn við Vancouver er að svo margir hafa verið meiddir, þar á meðal okkar besti varnarmaður, að enginn veit hvaða lið mun mæta á svæðið þegar pökkurinn fellur. Á góðum degi getum við unnið besta lið, en stundum er eins og allt hrynji og við töpum fyrir verstu liðum deildarinnar.

Fótboltinn fer líka að byrja hjá liði Teits Þórðarsonar, Vancouver Whitecaps. Einn vinur minn fékk nýlega vinnu sem blaðamannafulltrúi liðsins svo það er hugsanlegt að ég fari á fleiri leiki en ég hef á undanförnum árum, sérstaklega ef ég fæ góðan díl.

---

Ég er líka byrjuð að skrifa. Vann vel á fimmtudag og föstudag en tók svo frí að mestu frá skriftum í gær. Í dag ætla ég að reyna að gera eitthvað en hversu mikið það verður fer svolítið eftir því hver plön mín verða seinni partinn. Það er svolítið óljóst ennþá.