Bobsleðaliðið frá Jamaica og ýmislegt annað

Hlynslaufin falla til jarðar
Það er fátt sem hokkíáhugamönnum í Vancouver finnst eins skemmtilegt og að vinna Toronto Maple Leafs. Í gær fékk ég að upplifa þá tilfinningu ásamt þúsundum samborgara minna. Ég fór á leik Canucks og Maple Leafs með Mark. Uppselt var á leikinn svo við urðum að kaupa miða af konu sem á ársmiða og auðvitað þurftum við að borga meira fyrir miðana en hún borgaði upphaflega. En við borguðum örugglega töluvert minna en ef við hefðum keypt miðana af skölpurum. 

Leikurinn var æðislegur. Ég hef aldrei upplifað aðra eins stemningu í höllinni. Liðið byrjaði að öskra og hrópa frammi á gangi, löngu áður en komið var í sætin. Ýmist var kallað 'Go Canucks Go' eða 'Leafs suck!'. Um þriðjungur var í Maple Leafs treyjum. Það er greinilegt að margir frá Toronto hafa flust á vesturströndina. Mark var hálfpirraður yfir fjölda stuðningsmanna Maple Leafs en ég benti á að það gerði sigurinn bar sætari. Og það gekk eftir. Við unnum leikinn 4-2 og fyrsta markið skoraði Kyle Wellwood sem við fengum í sumar frá Toronto. Þeir töldu hann ekki nógu góðan en hann er nú markahæsti leikmaður Canucks.

Við sitjum nú í fjórða sæti deildarinnar eftir slaka byrjun og er það mun betra en flestir þorðu að vona.

Fótbolti enn og aftur
Ég spilaði sjálf tvo fótboltaleiki í gær. Fyrri leikinn, með Presto, unnum við 2-1. Ég og Melissa skoruðum mörkin. Ég skoraði reyndar tvö mörk; það fyrr með skalla eftir hornspyrnu en dómarinn var svo illa staðsettur að hann sá ekki boltann fara inn og dæmdi því ekki mark. Sjálf sá ég ekki hvort boltinn fór inn en nokkrar stelpur sem stóðu nær sögðu að það hefði ekki verið spurning. En það er ekkert hægt að gera ef dómari sér ekki markið. Við unnum samt. Síðari leikurinn tapaðist. Einhverra hluta vegna gengur okkur ekki nógu vel innanhúss þessa dagana. Ég veit ekki af hverju.

Afslöppun
Dagurinn í dag (sunnudagur) var afslöppunardagur. Ég svaf fram til 11 og tók svo deginum rólega. Það eina sem ég gerði fyrir utan afslöppun var að þvo þvott og ryksuga. Hvort tveggja var nauðsynlegt. En mikið er gott að fá af og til svona daga þar sem maður lætur sér bara líða vel.Dja

Bobsleðaliðið frá Jamaica til Pemberton
Muniði eftir bobsleðaliðinu frá Jamaica sem skellti sér á Ólympíuleikana í Calgary þrátt fyrir mörg ljón á veginum? Disney gerði mynd um liðið sem var alveg stórskemmtileg. Þeir kepptu ekki á leikunum 2006 en nú hafa þeir sett markið á Ólympíuleikana 2010 og munu að öllum líkindum flytja til Pemberton fyrir norðan Whistler svo þeir geti æft reglulega í nýju sleðabrautinn í Whistler. Fólk í Pemberton hefur boðist til að útvega frítt húsnæði og ferðir. Kannski er annað ævintýri í uppsiglingu hjá bobsleðastrákunum frá Jamaica.

P.S. Finnst ykkur myndin ekki flott? Pökkurinn á leið í netið.

Drulluhali undir stýri

Sumt fólk er svo tillitslaust (eða illgjarnt) að maður skilur ekki hvað gengur á. Núna í kvöld stóð ég ásamt um tuttugu öðrum á horni Broadway og Commercial Drive og beið eftir strætó. Búið var að rigna í nokkra klukkutíma og pollar miklir á götum. Kemur ekki drulluhali undir stýri og keyrir á fullu framhjá stoppistöðinni, ofan í poll og eys svoleiðis bleytunni yfir viðstadda að við vorum holdvot.

Það tekur mig um hálftíma heim í strætó og ég var farin að skjálfa af kulda þegar ég loksins komst inn, gat farið úr blautu fötunum og klædd mig í flís. Og ég sem er enn að berjast við kvef sem langar ógurlega að yfirtaka mig. Ég hef hins vegar engan tíma fyrir kvef svo ég berst á móti. Ég ætla mér EKKI að verða veik, bara svo þið vitið það. Það verður mikið að gera í vinnunni í næstu viku svo ég verð að hafa fulla krafta. Hmmm. Mér finnst ég hafa skrifað þetta áður.

Á morgun verður þeytidagur. Það er, ég mun þeytast á milli staða. Spila fótbolta klukkan eitt, fer á hokkíleik klukkan fjögur og spila annan fótboltaleik klukkan átta. Mun líklega fá lánaða vespuna hennar Emmu svo ég geti komist á milli staða á réttum tíma.

Hokkíleikurinn verður spennandi því við munum spila á móti Toronto. Höfum ekki spilað við þá í tvö ár en mér skilst að keppnir milli þessa tveggja liða séu alltaf æsispennandi. Fer með Mark. Sé hann alltof sjaldan eftir að ég byrjaði að vinna. Hans vinna er líka brjálaðri en hún var í sumar svo hann kemur oft ekki heim fyrr en seint á kvöldin. En það er svo sem allt í lagi. Góðir vinir eru vinir þótt þeir sjáist ekki alltaf. Við ættum að skemmta okkur vel á leiknum.

Jæja, ætla að horfa á þátt af Medium sem ég tók upp í kvöld á meðan ég var á pöbbakvöldi VANOC. Þar var skemmtilegt og þetta var svona breski stíllinn á þessu. Allir fóru beint á pöbbinn strax eftir vinnu svo maður var kominn heim á skikkanlegum tíma. En sem sagt, ætla að horfa á Medium og fara svo að sofa. Góða nótt.

Strákarnir með skeggin

Margir karlmannanna sem ég vinn með hafa tekið sig saman og eru að safna yfirvararskeggi þennan mánuðinn til styrktar baráttunni gegn blöðruhálskrabbameini. Sumir láta sér nægja svona venjulegt yfirvararskegg en flestir hafa farið þá leiðina að fá sér eitt svona villta vesturs skegg þar sem það beygir niður með vörunum og niður á höku. Væri hrikalega óaðlaðandi undir öðrum kringumstæðum en það er svo sætt af þeim að gera þetta svo þeim er algjörlega fyrirgefið.

Sumir hafa greinilega betri skeggvöxt en aðrir og eru komnir með flott og fínt skegg en hjá sumum er þetta óttalegur hýjungur. Greyin.

Set kannski inn mynd við tækifæri ef ég næ að smella af.

Fimmtán punktar frá mér

Ég blogga orðið svo sjaldan að ég gleymi helmingnum af því sem ég gæti sagt ykkur. Ykkur er sjálfsagt alveg sama enda flestir löngu hættir að nenna að kíkja inn. En fyrir þessa fáu sem enn koma í heimsókn þá er frá þessu helst að segja:

1. Nú er orðið hægt að fá góðar mandarínur í búðum. Það hefur verið hægt að kaupa mandarínur í sirka mánuð en fyrstu mandarínur vetrarins eru aldrei góðar. En nú eru þessar góðu sem sagt komnar í búðir og maður finnur fyrir því að jólin nálgast.

2. Búið er að breyta klukkunni vestanhafs og tímamunurinn á mér og ykkur er því núna sjö klukkutímar (er það ekki annars?)

3. Kanadadalur er núna 108,67 krónur. Hann var um 50 krónur þegar ég flutti út 1. september 1999. 

4. Ég er að hlusta á NýBylgjuna í gegnum iTunes podcast.

5. Ég mun spila utanhússfótbolta á morgun og innanhússfótbolta á sunnudaginn. Ætlast til sigurs í báðum leikjum.

6. Fór á Canucks leik í gær og sá mína minn vinna Phoenix Coyotes, lærissveina Waynes Gretzkys, 1-0. Sigurinn hefði getað verið miklu stærri því við vorum miklu betri.

7. Á þriðjudaginn er frídagur hjá okkur (Remembrance day) og við höfum verið hvött til þess að taka okkur frí líka á mánudaginn (launalaus) svo við fáum fjögurra daga helgi.

8. Mér er boðið í Ground Zero party á morgun hjá Jason Alleyne sem vinnur með mér hjá Vanoc. Ætlunin er að horfa á skíðamyndir og vonast eftir því að snjói sem mest í Whistler svo við komumst á skíði sem fyrst.

9. Ég á nýjan skíðajakka - loksins.

10. Elli, sem vinnur með mér, er fúl við mig núna því fyrir tveim vikum fékk ég koss á kinnina frá draumaprinsinum hennar. Þar sem hún á einn og hálfan kærasta finnst mér ástæðulaust af henni að vera að öfundast út í mig.

11. Í gær var hátíðadagur í vinnunni og lukkudýrin okkar komu á svæðið. Ég vildi fá mynd af mér og Quatshi, sem er uppáhaldslukkudýrið mitt, saman, en Sumi horfði á mig svo eymdarlega svo hann fékk að vera með á myndinni. Ég held því fram að þetta sé trekantur. Sumi er hrifinn af mér en ég er hrifin af Quatshi. Hverjir ætli séu í búningunum? Ég get komst af því af því að lukkudýrapabbinn er vinur minn.

12. Komst að því í kvöld að Doddi og Veiga eiga von á barni. Til hamingju krakkar!

13. Var í fúlu skapi á mánudaginn af því að ég komst að því að deildin mín þarf að flytja innan byggingarinnar Verðum áfram á fimmtu hæð en í stað bjarts svæðis með frábært útsýni flytjum við yfir í dimmt og ömurlegt horn með útsýni yfir bílasölu.

14. NýBylgjan er að spila lag eftir Megas (eitthvað um að droppa við hjá dópmangaranum). Megas alltaf flottur.

15. Ætla að leggja einn kapal í tölvunni og fara svo að sofa. Skjáumst síðar.

Heimsbikarmót í skautahlaupi

Um síðustu helgi var haldin heimsbikarkeppni í skautahlaupi, stuttum vegalengdum, hér í Vancouver. Ég var á staðnum með hóp sex túlka sem allir voru að þreyta frumraun sína á þessum vettvangi. Mingson og Michael tala mandarín kínversku, Jenny og Sun kóresku, Yuna talar japönsku og Alexandra talar rússnesku.

Föstudagurinn var rólegur hjá okkur enda fór eingöngu fram riðlakeppni þann dag. Ég var einu sinni beðin um að senda kóreskumælandi manneskju til þess að fullvissa sig um að stór borði sem hengdur var upp segði ekkert móðgandi. Það var allt og sumt. Okkar hlutverk var einnig að sjá um VIP sætin og að meðaltali sat einn í þeim sætum allan föstudaginn.

Fyrri hluti laugardags var svipaður en um leið og lokaumferðir hófust fór allt á fullt hjá okkur. Fólkið mitt sem talar kínversku og kóresku var meira og minna á hlaupum um leið og úrslitakeppnirnar hófust enda eru Kóreumenn og Kínverjar langbestir í þessari íþróttagrein og tóku iðulega fyrstu þrjú sætin. Og því reyndi á mitt fólk.

Við stóðum við enda íssins þar sem skautafólkið kom út af eftir keppni og þá þurfti að segja þeim frá því hvað gerðist næst. Verðlaunaafhendingar fóru fram jafnóðum og því varð liðið að taka strax af sér skautana og halda beint að verðlaunapöllunum. Allir vildu hins vegar fyrst fara í búningsherbergin, losa sig við skautana, fá sér eitthvað að borða, fara í utanyfirföt, o.s.frv. Mitt fólk varð að reyna að koma í veg fyrir að það gerðist. 

Síðan þurfti að aðstoða við verðlaunaafhendinguna og svo var farið beint í lyfjapróf sem tók sinn tíma.

Einu sinni kom það fyrir að önnur Kóreukonanvar með íþróttamanni við verðlaunaafhendingu, hin var að hjálpa til við lyfjapróf, annar íþróttamaður var að koma af svellinu í verðlaunasæti og blaðamaður vildi fá viðtal við kóreskan íþróttamann. Ég þurfti fjóra Kóreumenn en hafði bara tvo.

Á meðan var ekkert að gera fyrir Japanann minn og Rússann, nema að fylgjast með VIP genginu sem hegðaði sér ákaflega vel.

Sunnudagurinn var endurtekning á laugardeginum með álíka hlaupum Kóreukvennanna og mandarínkarlanna. Nema hvað nú fékk Japaninn minn hlutverk. Hún fékk að segja sigurglöðu japanska liðinu í boðhlaupi að þeir hefðu verið dæmdir úr keppni. Greyin, þeir sem voru svo ánægðir með þriðja sætið sitt.

Gallinn var sá að Japaninn minn átti alls ekki að hafa þetta hlutverk og þetta er eitt af því sem ég mun þurfa að taka upp á fundi á morgun þegar farið verður yfir hvað fór vel og hvað hefði betur mátt fara. Sjálfboðaliðarnir mínir eru nefnilega túlkar sem eiga að túlka það sem A segir við B og öfugt. Einhver frá íþróttadeildinni hefði því átt að segja Japönunum að þeir væru úr leik og Japaninn minn hefði svo túlkað. Í staðin var hún bara send með fréttirnar. Ef liðið hefði viljað vita af hverju þeir voru úr leik hefði mín manneskja þurft að fara og finna einhvern til að útskýra þetta. En þetta er jú eitt af því sem allir þurfa að læra - hvað það er nákvæmlega hvað við gerum.

Í heild sína gekk keppnin alveg frábærlega, minn hópur var magnaður og stóð sig æðislega vel og við fengum endalaus hrós frá þeim deildum sem þurftu á aðstoð okkar að halda: íþróttadeild, lyfjaprófunardeild, fjölmiðladeild...

Næst er það listdans á skautum í febrúar. Því miður fæ ég ekki að stýra okkar liði þar. Kiara þarf að fá sína reynslu líka. Það góða er alla vega að ég er búin að berjast fyrir okkar hönd fyrir nokkrum málefnum þannig að hún þarf ekki að gera það. Hún er ánægð með það.

Þegar þýðingar misfarast

Í löndum þar sem tvítyngi er opinbert þarf venjulega að hafa allt sem kemur frá opinberum stofnunum á báðum tungumálum. Þetta á við merkingar á matvælum, upplýsingaskilti, o.s.frv. Í Kanada þarf allt t.d. að vera á frönsku og ensku, þótt víðar sé pottur brotinn.

Í Wales þarf að birta allt á ensku og velsku en yfirleitt er minna haft fyrir velska textanum en hinum enska. Þetta skemmtilega skilti, t.d. sýnir það:

 

 

 Eins og sést segir enski textinn: 'No entry for heavy goods vehicles. Residential site only'. Ætlunin var að velski textinn segði hið sama. Það er hins vegar ekki málið heldur segir þarna á welsku: Ég er ekki á skrifstofunni eins og er. Vinsamlega sendið efni til þýðinga'.

Málið var nefnilega það að enski textinn var sendur með tölvupósti til þýðingar og svar barst umsvifalaust. Þeir sem létu prenta skiltið gerðu ráð fyrir því að um væri að ræða velsku þýðinguna og létu prenta skiltið og setja það upp. En auðvitað var þetta ekki þýðingin heldur sjálfkrafa svar frá netþjóni þýðandans sem lét vita að hann væri ekki viðlátinn.

Já, þetta gerist stundum ef fólk passar sig ekki.

P.S. Nú ætla ég að fara að sofa en ég mun fljótlega finna tíma til að segja ykkur aðeins frá skautamótinu um síðustu helgi og frá öðru sem á daga mína hefur drifið síðan þá.

Við stóðumst fyrsta prófið

Dagurinn í dag var sá mikilvægasti hjá mér síðan ég byrjaði að vinna fyrir Vanoc. Tveir sjálfboðaliða minna fengu það mikla verkefni að túlka á blaðamannafundi. Blaðamannafundurinn var haldinn í tilefni þess að á föstudaginn hefst heimsbikaramót í skautahlaupi hér í Vancouver og ég verð með sex sjálfboðaliða þar sem munu aðstoða við túlkun; tveir tala mandarín kínversku, tveir kóresku, einn  japönsku og  einn rússnesku. Í dag voru það Jenny og Mingson sem ég henti út í djúpu laugina, eða kannski ég ætti að segja að ég henti fyrir hákarlana - þ.e. fjölmiðlamenn!!!

Við háborðið á blaðamannafundinum voru tveir bestu skautahlauparar Kanada, Jennifer Hewitt og margfaldur heimsmeistari Charles Hamelin, ásamt Ólympíuverðlaunahöfunum Apolo Ohno, Meng Wang og Catriona Me Lay Doan. Meng Wang er kínversk og talar sama og enga ensku. Mingson var til staðar til þess að túlka fyrir hana. Hann stóð sig frábærlega og um hálftíma síðar fékk Jenny tækifæri þegar blaðamaður Vancouver Sun bað um einkaviðtal við kóreska þjálfarann og Jenny sá um túlkun. Hún stóð sig einnig með prýði. 

Við fengum líka að fara inn á æfingasvæðið og horfa á æfingar kóreska og kínverska liðsins af hliðarlínu. Mjög áhugavert. Og Michael sem einnig kom með okkur á svæðið fékk mynd af mér með Catriona Me Lay Doan sem hann er yfir sig hrifinn af (en sem ég vissi ekki einu sinni hver var).

Ég var ákaflega stolt af mínu fólki og hef engar áhyggjur af föstudeginum þegar alvaran hefst - þrír dagar uppfullir af skautakeppni og túlkun. Mikið rosalega verður skemmtilegt!

Læt fylgja með mynd af Mingson að túlka.

 

 

Styttist í fyrstu stóru keppnina

Í dag gerði ég nokkuð sem almennt reynist mér erfitt - ég sleppti fótboltanum. Allir í kringum mig eru búnir að vera veikir og sumir lagst í rúmið hundlasnir. Ég er búin að vera að berjast gegn þessari pesti alla vikuna og ég veit að með því að fara vel með mig á ég að geta það. Vanalega spila ég fótbolta þótt þannig standi á. Jafnvel þótt ég viti að stundum versnar mér kvefið við það, sérstaklega þegar kalt er úti og maður andar köldu lofti ofan í lungun. Þegar ég vaknaði í morgun og sá að sólin skein fallega ákvað ég að spila. Svo ég fór í fótboltagallann og lagði af stað út á strætóstöð. Nema ég var ekki nema hálfnuð upp brekkuna þegar ég var orðin þreytt og þá sá ég greinilega að ég yrði ekki fótboltaliðinu mikil hjálp ef ég gæti ekki labbað upp smábrekku, ef brekku skyldi kalla. Svo ég sneri til baka.

En ég verð að viðurkenna að undir öðrum kringumstæðum hefði ég spilað jafnvel þótt ég væri lasin. En þetta er svolítið viðkvæmur tími í vinnunni Á mánudaginn mun ég þjálfa sex sjálfboðaliða í túlkunartækni og á miðvikuaginn munu tveir þeirra taka þátt í blaðamannafundi. Ég, og allir sjálfboðaliðarnir sex munum svo vinna við heimsbikarmótið í skautahlaupi sem hefst á föstudaginn og stendur í þrjá daga. Þetta verður í fyrsta sinn fyrir okkur öll sem við gerum eitthvað svona. Ég hef aldrei unnið við svona keppni og ég hef aldrei áður haft umsjón með sjálfboðaliðum. Og þau hafa aldrei áður túlkað á opinberum vettvangi. Og við höfum ekki hugmynd um hvers konar vandamál munu koma upp þannig að ég verð að vera frísk. Á þriðjudaginn fengum við að vita að Ottavio Cinquanta, forseti Alþjóða skautasambandsins verður viðstaddur keppnina og það kemur í hlut minn og minna sjálfboðaliða að sjá um hann. Orðsporið sem af honum fer er það að hann sé býsna erfiður umgengni, þannig að við verðum að vera tilbúin hverju sem er. Þá er líka hugsanlegt að borgarstjóri Vancouver komi á keppnina og hann er í hjólastól. Því miður er byggingin ekki upp á það besta þegar kemur að hjólastólaaðgengi. Það eru hjólastólapallar víða en enginn í VIP sætunum þannig að hann mun ekki geta setið með öðrum fyrirmennum. Þá er ekki auðvelt að komast í hjólastól í VIP setustofuna. Ég gekk þar um um daginn og við þurfum að fara með hann í gegnum herbergi sem nú er notað sem geymsla. Það þarf að færa allt út eða stafla því kyrfilega út í horn ef við eigum að geta komið hjólastól í gegn. Á Ólympíuleikunum verður þetta ekki vandamál vegna þess setustofan verður á betri stað. En sem sagt, aðalmálið er að næsta helgi verður ekki auðveld og ég þarf að halda mér heilbrigðri eins og hægt er. Þannig að fótboltinn varð að víkja fyrir vinnunni. Gallinn er að ég missi líka af fótboltanum næstu helgi út af skautakeppninni.

Lífið heldur annars áfram að vera skemmtilegt. Svo margt dásamlegt fólk sem ég hef kynnst í vinnunni. Fór út að borða með hóp fólks úr ýmsum deildum og á eftir fórum við Emma niður í bæ og hittum Russ og Bryn og vini þeirra úr samskiptadeildinni. Jason bættist í hópinn síðar. Ég elska þessa náunga. Þeir eru frábærir. Og stelpurnar sem þeir vinna með eru býsna skemmtilegar líka. Við fjögur, ég, Russ, Bryn og Jason munum spila saman í fótboltakeppni Vanoc. Fyrsti leikur á föstudaginn (já þegar ég á að vera að vinna við skautakeppnina). Jason er sannfærður um að við munum tapa öllum leikjum því að afgangurinn af liðinu sé svo lélegur! Hehe, ég sagðist sjá um það. Ég þekki dómarann og hann er einhleypur!!!!!!

Leiðrétting

Bara smá athugasemd. MLS deildin er ekki bandarísk heldur norður-amerísk deild. Toronto spilar nú þegar í deildinni og Vancouver og Montreal stefna bæði að því að kaupa sig inn í hana. Svona eru flestar íþróttadeildir í Norður-Ameríku byggðar upp, svo sem hokkí og hafnarbolti.

En talandi um MLS deildina, ætli Beckham finnist ekki skrítið að vera allt í einu í tapliði eftir Manchester og svo Madrid (var hann ekki annars í Madrid?). LA Galaxy sem hann spilar með situr á botni deildarinnar með örfá stig. Þeir eru alveg skítlélegir. Vancouver sem spilar deild neðar spilaði tvisvar gegn þeim á undanförnu ári og vann þá einu sinni og gerði eitt jafntefli.

Barcelona að kaupa lið í MLS

Kosið í Kanada

Í dag var kosið í Kanada. Þetta var ekki sérlega spennandi kosningadagur vegna þess að:

a) Ég vissi að íhaldið yrði áfram í ríkisstjórn og að Stephen Harper yrði áfram forsætisráðherra.
b) Ég vissi að við hefðum áfram minnihlutastjórn.
c) Ég fæ ekki að kjósa af því að ég er ekki með ríkisborgararétt.
d) Hér er aldrei almennilegt kosningakaffi.

Ég fylgdist lítið með úrslitum en mér sýndist á ræðu Harpers núna áðan, og því sem ég hafði séð fyrr í kvöld að ég hafi haft rétt fyrir mér með liði a) og b) hér að ofan. Það lítur því út fyrir óbreytt ástand í landinu. Nú verð ég bara að vona að Bandaríkjamenn geri það rétta og við fáum alla vega demókrata við völd syðra. Úff, aldrei gott að þurfa að treysta á Bandaríkin.