Með röngu hugarfari

Wild at heart er náttúrulega snilldarmynd en ég man þegar ég sá hana í bíó á sínum tíma var ég hálf pirruð allan fyrri hlutann vegna þess að ég var á þeim tíma mikill aðdáandi Willem Dafoe og var alltaf að bíða eftir honum, enda var hann auglýstur sem einn af þremur aðalleikurum myndarinnar. Málið er hins vegar að Willem kemur ekki fram fyrr en eftir hlé, og þá í fremur litlu hlutverki. Ég var orðin mjög skapvond yfir því að þurfa að horfa á Nicholas Cage allan tímann og gat ekki fyrirgefið honum þetta í mörg ár þar á eftir. Þannig að eiginlega verð ég að horfa aftur á þessa mynd með öðru hugarfari.

Ég get annars bætt því við hérna að það var þessari mynd að þakka að Chris Isaak sló í gegn. Platan hans Heart Shaped World hafði komið út tveim árum áður en ekki hlotið mikla athygli. David Lynch valdi eitt lag plötunnar til að spila í myndinni. Þetta var lagið Wicket Game og eftir að myndin kom út komst lagið í sjötta sæti Billboard listans og reyndist vera stærsti smellur Chris og sá sem kom honum á kortið.

Wild at heart

Strætósögur

Það er eiginlega ótrúlegt hversu margt merkilegt gerist í strætó. Ef ég væri smásagnahöfundur myndi ég sitja í strætó marga tíma á dag til að viða að mér efni. Maður heyrir undarlegust samtöl, sér undarlegasta fólk og svo lendir maður í alls kyns lífsreynslu.

Annan eða þriðja mánuðinn sem ég var í Winnipeg lenti ég í því að það kviknaði í strætisvagninum sem ég var í. Ég var í vagni númer 60 sem keyrði frá miðbænum eftir Pemberton highway og út í Manitobaháskóla. Þetta var á laugardegi og ég var á leið á sjálfsvarnarnámskeið sem ég tók þarna fyrstu önnina í Kanada. Allt í einu fer ég að finna hálfgerða brunalykt og fólkið í kringum mig greinilega líka því fleiri fóru að hnusa og líta í kringum sig. Enginn segir samt neitt því á veturna er alltaf brunalykt í Winnipeg. Allir að kynda arininn. En allt í einu tók einhver eftir þykkum, svörtum reyk sem lagði frá afturdekki hægra megin í vagninum. Bílstjórinn var látinn vita, vagninn stoppaður og við þurfum öll að fara út og bíða eftir næsta vagni. Sem er aldrei skemmtilegt í frosthörkunum í Winnipeg. Ég kom of seint á æfingu.

Og til að reyna að toppa strætisvagninn sem brann lenti ég í öðru strætisvagnaævintýri á föstudaginn. Var á leið í kvöldmat með vinkonum mínum og tók vagn 99 sem er hraðvagninn úr háskólanum. Vorum á leið niður langa brekku á tíundu götu og ég stóð við aftari dyrnar á vagninum og hafði því gott útsýni. Allt í einu virðist bílstjórinn ætla að skipta yfir á hægri akrein og ég hugsa með mér: Bíddu, er ekki bíll við hliðina á okkur? Og jújú, allt í einu heyrist þetta hræðilega hljóð þegar tveir bílar skrapast saman. Og ég veit ekki hvað var í gangi því strætóinn heldur áfram að þrýstast yfir á hægri akreinina og reyrir jeppann við hliðina fastan við staur. Mikil mildi var að enginn meiddist í jeppanum því bíllinn kramdist á milli strætósins og ljósastaursins. Að lokum kom annar strætó og tók eins marga og hægt var, en þetta gerðist á föstudagseftirmiðdegi stutt frá UBC þegar UBC vagnarnir eru allir fullir af þreyttum námsmönnum. Ég komst í fyrsta vagn og var ekki mjög sein í matinn en hafði alla vega sögu að segja.

Eitt sinn sat ég í strætó á leið úr miðbænum út í Horseshoe Bay þar sem ferjurnar fara yfir í nálægar eyjur. Stelpan fyrir aftan mig var í símanum við vinkona sína og fór að segja henni frá einnar nætur gamni sem hún hafði notið nóttinni áður. Ekki beinlínis samtal sem maður á að hafa í síma. Í enn annað skiptið var heimilislaus maður við hliðina á mér að tala við stelpu (sem hann þekkti ekkert) og fór að segja henni frá því hvernig hann hefði eyðilagt líf sitt með eiturlyfjum og heimsku.

Svo var það skiptið sem ég sat fyrir framan heimilislausan mann með tvo stóra poka af illa lyktandi drasli. Hann lyktaði sjálfur svo illa að allir kúguðust í kringum hann.

Sem sagt, alltaf nóg af söguefni í strætó.

Ekkert samræmi í stafsetningu

Hér vantar samræmi í stafsetningu. Í fréttinni segir:

"Sjö ríki Bandaríkjanna selja marijúana í lækningarskyni á opnum markaði. Það eru ríki Kalifornía, Colorado, Michigan, Montana, Washington, Oregon og New Mexico. Í fjórum öðrum ríkjum Arizona, Rhode Island, New Jersey og Maine auk Washington D.C. munu sölustaðir fyrir þessa vöru opna síðar á árinu. Varan er leyfileg í Havaí, Nevada, Alaska og Vermont, en í þessum ríkjum eru ekki opnir sölustaðir."

Takið eftir að stafsetningu Hawaii er breytt hér í Havaí, væntanlega samkvæmt íslenskum stafsetningarreglum þar sem við notum hvorki w né tvöfalt i. En hvers vegna er þá Washington skrifað með tvöföldu vaffi? Varla er w í Hawaii meira á móti íslenskum reglum en w í Washington. Er ekki lágmark að viðhalda sömu stöðlum innan sömu málsgreinar? Og því ekki bara nota ensku stafsetninguna í þessu tilfelli. Það er engin hefð fyrir því að kalla Hawaii Havaí eftir því sem ég best veit.

Sala á marijúana verði meiri en á Viagra

Alveg magnaður leikur

Ég var þarna á leiknum eins og reyndar margir aðrir Íslendingar enda þurfum við að styðja Teit og strákana hans.

Ég var einmitt á síðasta leik liðsins í USL deildinni, sem einnig var síðasti leikurinn á Swangard vellinum, en þegar liðið komst upp um deild var Swangard ekki nógu stór enda tók hann held ég ekki nema um 5000 manns. Þessi nýi völlur, Empire Fields, er bara til tímabundinnar notkunar á meðan verið er að breyta BC Place þannig að leikvangurinn sé með opnanlegu þaki. Reyndar þarf slíkt ekki fyrir fótboltann því flestir leikir eru vor, sumar og haust, og þá rignir ekki svo  mikið, en kanadíski fótboltinn mun nota sama völl og þeir

leika vel inn í vetrarmánuðina og þá er gott að geta skellt þakinu yfir svo ekki verði allir blautir.

Það var heilmikil opnunarhátíð fyrir leikinn og myndin með moggafréttinni sýnir m.a. körfuboltasnillinginn Steve Nash ásamt Christie Clark, nýjum fylkisstjóra BC. Ekki kom hins vegar fram að ástæða þess að Nash var þarna var sú að hann á hlut í Whitecaps liðinu. Hann er sem sagt bossinn hans Teits, ef svo má segja.

Liðið byrjaði ekkert sérlega vel. Virtust svolítið hægir og Toronto virtist líklegri til að taka þetta, en eftir fyrsta mark Whitecaps færðist líf í leikmenn og þeir tóku við stjórn leiksins. Eftir það virtist sigurinn aldrei í hættu enda náðu þeir að komast í 4-1 áður en Toronto minnkaði muninn í tvö mörk. Jay Nolly stóð í marki Whitecaps en hann hefur verið aðalmarkvörður liðsins undanfarin þrjú eða fjögur ár, en ég er nokkuð viss um að honum er ætlað að vera varamarkvörður því mig minnir að Teitur hafi fengið til sín nýjan markmann.

Skemmtilegur leikur og alltaf gaman að vinna Toronto, sama hver íþróttin er. Vonandi er þessi sæti sigur von um það sem koma skal og vonandi nær Teitur góðum árangri með strákunum. Sumir eru svo bjartsýnir að halda að þeir komist alla leið í sumar en það er kannski óþarfa bjartsýni. Þeir hafa að mestu leyti nýjan mannskap og strákarnir eiga eftir að spila sig saman. Ég myndi segja að ef þeir komast í úrslitakeppnina þá megi það teljast viðundandi árangur fyrsta árið í efstu deild.

Frábær byrjun Teits í MLS-deildinni

Undarlega tekið til orða

Væri ekki betra að fækka mistökum en bara að minnka þau? Þótt að sjálfsögðu sé mikilvægt að gera engin stór mistök.

Margrét Kara: Reynum að minnka mistökin

Spilavíti

Er ekki casino vanalega kallað spilavíti? Er verið að varast það orð sérstaklega af því að það hefur neikvæða merkingu? Er ekki allt í lagi að orðið hafi neikvæða merkingu? Fyrirbærið er jú neikvætt. Það er eðli spilavíta að húsið vinnur alltaf að lokum. Annars gengju svona staðir ekki. Það þýðir líka að þeir sem spila tapa vanalega. Annars er mér svo sem sama þótt fólk spili peningum sínum í burtu. En er það ekki svolítið skrítin tímasetning að ætla að opna svona stað svo stuttu eftir hrun fjármálakerfisins? Meiri hætta á að fólk taki óskynsamar ákvarðanir í von um skyndigróða. Frábær tímasetning auðvitað fyrir þá sem ætla að opna staðinn, þeim meiri örvænting fólks þeim meir tapar það, en ég ætla rétt að vona að ríkisstjórnin, eða hver það nú er sem þarf að veita leyfi, sjái að þetta er ekki rétti tíminn til að opna svona stað. Og það má vel vera að ólöglegir klúbbar séu nú  þegar til. En þangað sækja væntanlega bara þeir sem vita hvar slíkir klúbbar eru. Ef svona staður verður opnaður munu miklu fleiri falla í fíknina. Ég hef séð hvað spilafíkn getur gert fólki. Ferðaðist einu sinni í 18 tíma bílferð með konu sem varð að stoppa á spilavíti á leiðinni. Hún komst sem sagt ekki þessa 18 tíma án þess að freista gæfunnar. 

Margir ólöglegir spilaklúbbar

Ángæð með fréttaflutning

Ég verð bara að lýsa því yfir að ég er mjög ánægð með hvað mbl.is er búið að bæta sig í fréttaflutningi af hokkí. Í fyrra þurfti að leita með saumnál að nokkru hokkítengdu en nú er þetta allt annað líf. Flott hjá ykkur.

SA í góðri stöðu eftir sigur

Útsláttarkeppni í boltanum

Það virðist sem hver einasti fótboltaleikur sem ég spila þessa dagana fari fram í mígandi rigningu. Enda hefur ekki mikið stytt upp í Vancouver undanfarna tvo mánuði. Gallinn er að þegar rignir svona eru leikirnir færðir á gervigras og einhverra hluta vegna spilar liðið mitt aldrei eins vel á gervigrasinu. Við unnum held ég alla leikina í vetur sem leiknir voru á grasi, en töpuðum flestum leikjum á gervigrasi.

Keppnin er þannig að fyrst er farið í riðlakeppni, svokallaðan Round Robin, og efsta liðið í hverjum riðli heldur í lokakeppnina um bikarinn. Hin liðin þrjú fara svo í hálfgerða aukakeppni og leika nokkurn veginn um bikar tapliða. Eitt liðið í okkar riðli hætti keppni svo þrjú lið voru eftir. Unnum fyrri leikinn og töpuðum þeim síðari. Það sama gerðist hjá hinum liðunum tveim svo öll lið voru jöfn með þrjú stig. Því miður var markatala okkar ekki svo besta svo við lentum í keppni tapliða en ekki í keppninni um bikarinn.

Og svo vorum við látnar spila aftur gegn liðinu sem í raun sló okkur út í síðustu viku. Sá leikur hafði verið ótrúlegur. Heppnin var ekki með okkur. Við áttum ábyggilega 20 skot að marki en ekkert fór inn. Við hittum stöng og slá og bjargað var á línu oftar en einu sinni. Það var eins og ósýnilegt net væri fyrir markinu. Í dag var þetta aðeins betra. Við áttum reyndar færri skot að marki en tvö fóru inn svo staðan var 2-2 í lok venjulegs leiktíma. Þá var farið beint í vítakeppni. Ég þoli ekki vítakeppnir. Alltof stressandi. Fer á taugum. Við fimm sem valdar vorum til að taka vítin fengum að ráða sjálfar í hvaða röð við færum svo ég bað um að fá að fara fyrst - minna stress en síðar. Það dugði og ég skoraði örugglega. Liðin héldust í hendur - þær skoruðu, við skoruðum, þær brenndu af, við brenndum af... svo skoruðu bæði lið og svo brenndu bæði af. Komið í fimmtu umferð. Þær skutu fyrst og skutu framhjá. Allt stressið á varnarmanninn Meghan. Og hún skýtur...beint á markmanninn. NEMA, markmaðurinn náði ekki að halda boltanum, hann skoppaði í jörðina...innan við marklínu. Við stóðum allar svekktar og horfðum á þar til Meghan byrjaði að hoppa upp og niður og fagna. Dómarinn hafði dæmt mark.

Við erum þá komnar í fjögurra liða úrslit í keppni tapliða. Eða eins og við segjum: We want to be the winners of the loosers!

 

Skólinn minn í 31. sæti

Skólinn minn, University of British Columbia, er þarna í 31. sæti - á eftir bæði Toronto og McGill. Það er merkilegt fyrir þær sakir að á nýlegum lista um hvaða skólar eru bestir (þessi könnun var um hverjir væru virtastir) er UBC ofar hinum báðum. Hins vegar voru Toronto og McGill lengi taldir bestu skólarnir í landinu og aðeins á síðustu árum sem UBC hefur verið að síga fram úr þeim. Þannig að líklega er það þannig að virtustu skólarnir tengjast beint því hvaða skólar eru taldir bestir, en svo þegar það breytist hverjir eru bestir þá tekur einhvern tíma fyrir almenningsálitið að breytast. Samkvæmt því ætti UBC að síga fram úr hinum tveim að lokum.

Annars væri mjög spennandi að sjá hvað það er sem ræður úrslitum um álit fólks á skólum. Það hefur t.d. alltaf hjálpað Harvard að þeir þykja hafa eina bestu lögfræðideild í heimi. Og af því að lögfræðingar eru vinsælir í sjónvarpi þá er því oft flíkað að hinn eða þessi hafi próf frá Harvard. MIT er þó t.d. miklu betri skóli þegar kemur að alls kyns tækni (enda hafa snillingarnir í Big Bang Theory held ég flestir próf frá MIT) og þeir eru einnig betri í málvísindum, þar sem Noam Chomsky kenndi sem lengst. Gömlu Ivy league skólarnir munu sjálfsagt alltaf hafa gott orðspor líka, út af fornri frægð, og vegna þess hversu fólk flíkar oft prófum sínum hafi þeir lært þar.

Í Kanada gefur tímaritið McLeans út lista á hverju ári yfir bestu skóla landsins og einhvern tímann lagðist ég yfir það til að kanna hvernig þeir reiknuðu út gæði skólanna. Þar kom mér margt á óvart. Það sem mér þótti kannski merkilegast var að eitt af því sem veitti háan stuðul var einkunn innkomandi nemenda. Þ.e. hversu góðir voru nemendur þegar þeir hófu nám í skólanum. Ég get skilið að það skipti einhverju máli í USA þar sem nemendur ferðast oft landshorna á milli til að fara í betri skóla, en það er mjög sjaldgæft í Kanada. Alla vega á B.A. stiginu. Þar fara flestir í skóla í sinni heimabyggð. Að því leyti er ekki um neitt val að ræða og bestu nemendurnir sækja því ekki í ákveðna skóla eins og þeir gera í Bandaríkjunum. 

En nú er ég orðin svöng og ætla að fá mér morgunverð.

Harvard virtasti háskóli heims

Lítið skipulagt fram í tímann

Ég er búin að vera að kíkja á leiguauglýsingarnar á netinu undanfarið og það er undarlegt hvað Íslendingar virðast skipuleggja lítið fram í tímann. Í lok febrúar var fjöldi íbúða á leiguskrá, allar annað hvort lausar samstundis eða lausar fyrsta mars. Sumar auglýsingar buðu fólki að koma og skoða 27. og 28. febrúar – íbúðir sem voru til leigu fyrsta mars. Þetta er alveg stórfurðulegt. Er ekkert auglýst svona tveim mánuðum áður en það er laust? Ég hef ekki séð eina einustu íbúð til leigu fyrir fyrsta maí, og ég held ég hafi séð eina sem er laus fyrsta apríl. Þetta pirrar mig ógurlega því ég vil helst geta tryggt mér íbúð sem fyrst svo ég geti farið að plana í kringum búsetuna.

Ég er hrædd um að þetta verði ekki það eina sem sjokkerar mig þegar ég flyt heim. Er til stuðningshópur fyrir Íslendinga sem koma heim eftir að hafa verið lengi erlendis?