Góðar fréttir

Ég fékk góðar fréttir fyrr í kvöld. Þið munið vesenið með Ritu á miðhæðinni - hún vill að við Alison í kjallaranum borgum hærra hlutfall af rafmagns- og gasreikningunum. Við viljum meina að þegar við gerðum leigusamninginn hafi okkur verið sagt okkar hlutfall og það eigi að standa. Hún vildi ekki samþykkja það og hefur valdið okkur leiðindum. Meðal annars með því að halda hitanum í húsinu niðri, kvarta undan öllum fjandanum o.s.frv. Í dag hringdi Alison í húseigandann og hann hafði samband við lögfræðinginn sinn og kom með þær niðurstöður í kvöld að það sem okkur var sagt við undirskrift samningsins ætti að standa. Ef Rita er ekki ánægð með það er eina leiðin sem hún getur gripið til sú að fara með málið í dómstóla. Vonandi er hún ekki svo klikkuð að hún geri það, en maður veit svo sem aldrei.

Aðrar góðar fréttir eru þær að við stelpurnar spiluðum fótbolta í mígandi rigningu á gervigrasi í kvöld og unnum leikinn 5-0. Benita skoraði þrjú mörk og ég tvö. Liðið spilaði almennt frábærlega og ég var sérlega ánægð með miðjuna sem vanalega hefur verið okkar veiki punktur. Í kvöld voru þær ótrúlegar. Og vörnin stóð sig með afbrigðum vel líka því ég held að hitt liðið hafi ekki átt nema eitt skota að marki. Í síðustu viku spiluðum við gegn besta liðinu í riðlinum og töpuðum 0-2. Við spiluðum býsna vel þar líka en fengum á okkur vítaspyrnu seint í leiknum (hendi, það var alveg réttilega dæmt) og það breytti öllu. Markið sem stelpan skoraði var ótrúlega flott. Það var alveg uppi í þverslánni. Ekki séns fyrir markmanninn að verja.

Ég hef góða tilfinningu fyrir sumarboltanum. Við eigum eftir að standa okkur ágætlega. Á laugardaginn er svo annar leikur í innanhússboltanum. Þar sitjum við á toppnum eins og er og höfum hugsað okkur að vera þar áfram. 

 

Brad og Albert - nýjasta parið?

Bíddu, mætti Albert prins í afmælið með Brad Pitt? Vissi ekki einu sinni að þeir þekktust. Hins vegar verður að skilja fréttina þannig því þar segir að Angelina Jolie hafi ekki mætti með Pitt í afmælið en það hafi Albert prins hins vegar gert. Kannski átti það eingöngu að vísa í að hafa mætt í afmælið, en þar sem forsetningarliðurinn 'með Pitt' er innan sagnliðarins þá er eingöngu hægt að skilja þetta þannig að Albert hafi mætt með Pitt í afmælið. Og hey, hver veit nema þeir hafi komið saman!

Ég vil annars benda á að á íslensku segir maður að fólk haldi upp á afmæli með vinum en ekki við vinum. Og fyrst ég er byrjuð þá get ég líka nefnt það að ekki þykir fallegt að hafa forsetningarliðinn um helgina tvisvar sinnum í fyrstu málsgrein. 

Annars ætti ég ekkert að vera að kvarta. Enskan er farin að lita allt sem ég segi og skrifa. 

 

Bono með afmælisboð í Mónakó

Hvers konar húsnæði getur maður keypt fyrir 60 millur?

Hvers konar húsnæði getur maður keypt sér fyrir um 60 milljónir króna? Þetta er spurning sem blaðamaður Vancouver Province spyr sig í dag.

Í Vancouver er hægt að kaupa 157 fermetra, þriggja herbergja íbúð í þríbýli í Kitsilano fyrir þennan pening.  

Í Calgary er hægt að kaupa þriggja ára gamalt fjögurra herbergja hús með tveim baðherbergjum og eldhúsi með eldhúsbekkjum úr graníti.

Í Ottawa er hægt að kaupa sexherbergja hús með þremur baðherbergjum.

Í Halifax er hægt að kaupa 355 fermetra hús með fjórum svefnherbergjum, þremur og hálfu baðherbergi (hálfu?) og tíu hektara lóð. (Ég ætla að flytja til Halifax!!!!!)

Í New York er hægt að kaupa stúdíóíbúð í Manhattan.

Nú spyr ég ykkur: Hvers konar húsnæði getur maður keypt í Reykjavík fyrir 60 milljónir? 

Debitkortið mitt hefur ógurleg völd

Ég  skil ekki bankakerfið. Ég held að kannski fái bankastjórar svona há laun fyrir að sitja og flækja málin svo fólk eins og ég skilji ekki hvað er í gangi. Minnst af öllu skil ég hvernig debitkortið mitt virkar. Þetta ætti ekki að vera flókið. Ég set ákveðna upphæð inn á reikninginn minn og síðan get ég tekið þá upphæð en ekki meir útaf reikningnum mínum. Virkar einfalt, ekki satt?

En þannig virkar þetta alls ekki, alla vega ekki ef maður ætlar að nota hraðbanka.

Undanfarna mánuði hef ég fengið launin mín greidd inn á íslenskan reikning en þar sem ég þarf að borga húsaleigu og aðra reikninga hér í Kanada, og af því að millifærsla kostar andskotanum meira, þá hef ég notað þá aðferð að taka út peninga í hraðbankanum hérna og leggja þá samstundis inn á kanadískan reikning. Nema hvað debitkortið mitt virðist hafa sjálfstæðan vilja og leyfir mér aldrei að taka út þá upphæð sem ég vil, næstum því sama hversu mikið eða lítið ég vil taka út. Það er t.d. útilokað að taka út 1000 dollara. Líklega hefur bankinn minn einhver takmörk um að það megi ekki. Þetta þýðir að ég verð annað hvort að fara í bankann tvo daga í röð eða þá að ég get tekið út helminginn af vísakortinu og hinn helminginn af debitkortinu. Það er vanalega það sem ég geri. Gallinn er að debitkortið leyfir mér stundum að taka út 600 dollara, stundum fimm hundruð, stundum fjögur hundruð og nú um daginn bara tvöhundruð. Ég hélt að kannski væri svona lítið á reikningunum mínum að ég ætti einfaldlega ekki fyrir þessu, en nei...það var nógur peningur inni.

Einu sinni fór ég og talaði við konuna í bankanum hér hjá mér og spurði hvort það væru einhver takmörk á því hversu mikið mætti taka út úr hraðbankanum hjá þeim, en hún sagði nei nei, enda get ég alltaf tekið þessar upphæðir út af vísakortinu þannig að það er ekki eins og hraðbankinn hafi orðið uppiskroppa með peninga. Og þar að auki kemur letur á skjáinn þar sem stendur að beiðninni hafi verið hafnað af mínum eigin viðskiptabanka.

Já, ég segi nú bara fuss og svei. Bölvað debitkortið mitt er að neyða mig til þess að nota vísakortið meira sem er algjört happadrætti þessa dagana þar sem gengið er eins og rússíbani.

Í öðrum fréttum er helst frá því að segja að við spiluðum fantavel í fótboltaleiknum í gærkvöldi og unnum 12-4. Við sitjum nú á toppi þriðju deildar en liðið sem var á toppnum á leik til góða. Sjálfri þótti mér það býsna erfitt að hlaupa 10 kílómetra um morguninn og spila svo fótbolta um kvöldið - en ég lifði það af. Núna er ég reyndar með svo mikla strengi að ég átti erfitt með að labba stigann í morgun til þess að ná í blaðið út á tröppur. En þetta lagast! Einhvern tímann! 

Mæður, til hamingju með daginn!

Elsku mamma. Innilega til hamingju með daginn!

Og mínar bestu kveðjur til allra mæðra!  Vonandi fáið þið nóg af súkkulaði frá börnunum ykkar.

Bætti tímann minn - jey!!!

Lifði klifrið af og var nógu hress til að hlaupa 10 kílómetra í Skógarhlaupinu í morgun. Bætti mig um rúmar fjórar mínútur - hljóp á 55,08 og er bara ákaflega stolt af því. Reyndar alveg ótrúlegt hversu erfitt það er að bæta sig um fjórar mínútur. Síðast skokkaði ég fyrsta helminginn rólega og hljóp ekki nema síðustu þrjá kílómetrana, en núna hljóp ég þetta frá byrjun, var á öndinni allan tímann, og sneið bara fjórar mínútur af. Fuss og svei.

Annars er þetta undarlegt með íþróttir. Ég man á skíðunum í gamla daga að maður gat hreinlega séð hver myndi ná góðum tíma og hver ekki, og kannski var bara sekúndumunur á fólki. Stundum skildi hundraðasti úr sekúndu fólkið að en það gat maður svo sem ekki séð. Auðvitað tók bara um mínútu að skíða niður lengstu brekkurnar þannig að það er svo sem ekki skrítið að lítið skildi að.

En nú ætla ég í heitt og gott bað og svo ætla ég að skríða upp í kojs aftur í einn eða tvo klukkutíma því afgangurinn af deginum er  vel skipulagður! 

Veslings höndin á mér

Ég held að einhver eða eitthvað vilji ekki að ég klifri í þessari viku. Árskortið mitt er um það bil að renna út og ég þori ekki að kaupa nýtt fyrr en ég sé hvernig vinnan mín nýja raðast á daga og klukkustundir.

En ætlunin var að klifra þrisvar sinnum í þessari viku og fara þannig út með trompi. Nema hvað, í fótboltaleiknum á þriðjudaginn var ýtt á bakið á mér (og ekkert dæmt auðvitað) svo ég flaug á hausinn og lenti á vinstri hendinni. Ekkert brotnaði en ég var mjög sár og hafði lítinn mátt í litla fingri og að auki slæman verk rétt ofan við úlnliðinn. Ég kom við á svona 'walk-in' læknastofu en þar var biðtíminn einn og hálfur klukkutíma svo ég nennti ekki að standa í því og fór heim. Enda vissi ég að ekkert alvarlegt væri að, ég þyrfti bara að taka því rólega með höndina. Það þýddi hins vegar enga klifurferð hvorki á miðvikudaginn né í gær.

Í dag er höndin betri og ég gerði mig klára til að fara og klifra. Þurfti bara að þvo eina vél af þvotti fyrst. Tek dótið út úr þurrkaranum og hristi svona aðeins úr því hrukkurnar enda nenni ég yfirleitt ekki að strauja. Nema hvað, ég á þessar fínu kvartbuxur sem eru með sylgjur að neðan. Þegar ég hristi úr buxunum flýgur önnur skálminn upp og sylgjan beint í höndina á mér. Þá sömu og meiddist á þriðjudaginn, og staðurinn næstum því sá sami. Ég öskraði upp enda var þetta hrikalega sárt. Núna er ég marin og flott en ég held að þetta sé ekki nógu alvarlegt til að stoppa mig af. Ég seinka klifurferð kannski um klukkutíma en svo held ég ótrauð áfram. Við sjáum til hvort eitthvað annað gerist.  

Og ef ég dett og brýt mig í klifursalnum þá vitum við öll að hér voru æðri máttarvöld að reyna að halda mér í burtu þaðan - og ég hlustaði ekki. 

Fundir og verslunarferð

Þessi vika hefur verið tiltölulega rólega hingað til. Ég hef átt erfitt með að læra heima hjá mér svo ég hef farið út úr húsi með tölvuna í bakpokanum og fundið mér staði til þess að setjast niður á og skrifa. Yfirleitt felst í því að hafa kaffibolla hliðina á mér - nema í dag, þá ég át Rollo McFlurry. Súkkulaði og ís, alltof þungt í maga. Gott á bragðið samt. Alltaf gott á bragðið.

Í gær fór ég á tvo fundi. Fyrst á fund með ritgerðarnefndinni minni og ráðgjafa framhaldsnema. Þessir fundir eru tvisvar á ári - á haustin og á vorin. Farið er yfir stöðu hvers nemanda og fjárhagsmálin eru líka rædd. Þeir þurfa ekki að hafa áhyggjur af mér næsta vetur - ég þarf ekki á fjárhagsaðstoð frá þeim að halda (sem betur fer). Þar á eftir fór ég á fund með Lisu, öðrum umsjónarkennara mínum, og við ræddum um kafla í ritgerðinni sem ég vann fyrir löngu og hef ekkert litið á í marga mánuði. Af fundinum fórum við beint í partý því annar ritara deildarinnar var að fara á eftirlaun. Svo keyptar voru pizzur og rauðvín og svo týpísk norður amerísk sykurkaka borðuð á eftir. Ég hálfmóðgaði ameríska postdocinn þegar ég hafði orð á því að ekki væru nú kakan góð og samt væri alltaf boðið upp á þessar kökur við öll tilefni. Hún tók þetta greinilega til sín.

Í dag fór ég í verslunarleiðangur. Mig vantar enn aðeins meira af vinnufötum. Það má ekki koma í gallabuxum og bol í vinnuna og þar sem það hefur verið einkennisbúningur minn í mörg ár þá verður maður að fjárfesta aðeins. Ég keypti eina bláa þunna peysu og aðra svona ljósrauða hneppta stuttermapeysu. Það er voðalega mikið í móð eins og amma sagði alltaf. 

Ég er annars alltaf þreytt á kvöldin þessa dagana. Undanfarna mánuði hef ég átt erfitt með að draga mig í háttinn fyrr en eftir miðnætti en undanfarið er ég orðin dauð fyrir níu. Hef haldið mér vakandi aðeins lengur því ég þarf eitthvað að gera svo margt (horfa á þætti seint í sjónvarpinu, blogga, leggja kapal). Það eru alltaf góðir þættir í sjónvarpinu klukkan tíu á kvöldin og nú er ég farin að skella bara vídeóin á. Þannig get ég komið mér í ró fyrir ellefu. Ég held að þetta sé góð breyting. Nú er bara að fara að vakna snemma á morgnana í samræmi. Annars var ég komin á ról rétt eftir átta í morgun. Var nú bara ánægð með það ef satt skal segja. 

Sýkingahætta

Átján ára gömul dóttir vinkonu minnar fékk sér pinna í tunguna fyrir nokkrum mánuðum. Mamma hennar var ekki ánægð en gat í raun ekkert sagt því stelpunni er frjálst að láta gata hvað sem er. En það leið ekki langur tími þar til hún varð að leita til mömmu sinnar því það var komin svo mikil sýking í gatið, þrátt fyrir að hún hafi fylgt öllum þeim reglum sem henni voru settar. Mamma hennar grátbað hana um að taka pinnann úr svo þetta gæti gróið almennilega en hún var nú ekki á því. Enda ekki gott að ganga í gegnum svona þjáningar og enda svo á byrjunarreit. En að lokum tók hún pinnann úr því hún var gjörsamlega kvalin. Man líka alltaf eftir atriði í Malcolm in the Middle þar sem Malcolm gat ekki lengur talað vegna sýkingar frá tungupinna.

Ég er ekki að segja að svona gerist oft og sjálf er ég með húðflúr á ökkla og hef aldrei lent í vandræðum með það. Ég þarf hins vegar reglulega að taka úr mér eyrnalokkana og þrífa allt vel í nokkra daga í röð því ég á það enn til að fá sýkingar þar. Göt á líkamann...ákveðin áhætta!!! En hey, þetta er þó alla vega áhætta með eigin líkama en ekki annarra!

Húðgötun veldur áhyggjum

Hvaðan koma nafn og litur?

Er þetta 24-dæmi einhvers konar keðja? Ég spyr bara vegna þess að hér í Vancouver er gefið út ókeypis dagblað sem heitir 24 of er einmitt í þessum appelsínugula lit. Annað hvort hlýtur því að vera um einhvers konar 24-batterí að dæma eða þá að útgefendur 24 stunda hafa nappað nafni og útliti. Er þetta kannski eins og Séð og heyrt dæmið var á sínum tíma? Ég man að þá lék einhver spurning á því hvort leyfi var til staðar fyrir því að nota nafn og útlit Se og hør. Nei, ég er bara svona að velta þessu fyrir mér á þriðjudagsmorgni.

Lestur á 24 stundum heldur áfram að aukast